Η Elena Margherita Matiussi, συνέδεσε την ζωή της με την Ράσινγκ. Αυτό έγινε το μακρινό 1923 όταν σε ηλικία τεσσάρων ετών, ο πατέρας της Cesare και η μητέρα της Aida, Ιταλοί μετανάστες, μετακόμισαν από τη Santa Fe στην Avellaneda αφού απάντησαν σε μια αγγελία εργασίας. Στην αγγελία που διάβασαν στην εφημερίδα, η Ράσινγκ έψαχνε για κηπουρό για να κουρεύει το γκαζόν στο γήπεδο και μια γυναίκα για να πλύνει τις εμφανίσεις της ομάδας. Έτσι, γι'αυτούς, η Ράσινγκ δεν έγινε απλώς δουλειά, αλλά σπίτι. Εδώ μεγάλωσε η «Τίτα» και έμεινε για μια ζωή. Γνώρισε όλες τις εποχές του συλλόγου... Αυτή των 24 χρόνων χωρίς καν τίτλο (από το 1925 έως το 1949), μέχρι εκείνες του μαγευτικού ποδοσφαίρου της «Ακαδημίας» από το 1958 έως το 1961. Το Copa Libertadores το 1966... Η κατάρα των επτά μαύρων γάτων που ήταν θαμμένες κάτω από το γκαζόν. Η επιστροφή στις νίκες χάρη στον Πρίγκιπα Μιλίτο. Επέβλεπε τον ξενώνα που φιλοξενούσε τις ομάδες νέων του συλλόγου. Δεν παντρεύτηκε ποτέ! Όπως έλεγε... «Επειδή αυτή είναι η οικογένειά μου». Οι ποδοσφαιριστές του 1966, αυτοί που κέρδισαν το Διηπειρωτικό Κύπελλο κόντρα στη Σέλτικ, το πρώτο για ομάδα της Αργεντινής, πλήρωσαν από την τσέπη τους το ταξίδι της στη Σκωτία, για να μπορέσει να δει τον αγώνα. Ο σκόρερ του καθοριστικού γκολ στο τελικό κόντρα στους Σκωτσέζους, Ελ Τσανγκό Καρντένας, είπε ότι η Τίτα αποδείχτηκε πολύ περισσότερο από μητέρα, γιατί μαζί της μπορούσε να μοιραστεί τα πράγματα για τα οποία δεν μιλούσε καν στο σπίτι, για να μην αγχώσει την οικογένειά του. «Οι αγώνες είναι όλη μου η ζωή» είπε κάποτε η Μαργκερίτα σε μια συνέντευξη. Όταν πέθανε το 1999, μετά από 75 χρόνια έντιμης υπηρεσίας και γενιές ποδοσφαιριστών που πέρασαν κάτω από τις απαραίτητες συμβουλές της, ο σύλλογος τήρησε μια εβδομάδα πένθους. Στις 9 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους, μετά από ένα γκολ υπό την αυτοκρατορική φρουρά, λίγες μόνο ώρες μετά τον θάνατό της, ο Χαβιέ Λουξ έδειξε ένα μπλουζάκι που έγραφε «Gracias Tita». Ένα από τα πολλά αγόρια που έζησαν την φροντίδα της Τίτα! Αυτός είναι ο λόγος που το αθλητικό κέντρο νέων της Racing πήρε το όνομά της. Να μην ξεχνάμε μια αγάπη πέρα από το αδύνατο. Γιατί όταν είσαι μέλος ενός συλλόγου, ό,τι κι αν είναι, στα εύκολα η στα δύσκολα, είσαι εκεί για πάντα.