Στις 19 Ιουλίου 2021 έφυγε απο την ζωή, ο Πρίγκιπας του ελληνικού τραγουδιού, Τόλης Βοσκόπουλος!
”Όταν γεννήθηκα και ο πατέρας μου πέτυχε επιτέλους το πολυπόθητο αγόρι, έτρεξε κι έβγαλε κάρτες και άλλαξε και την ταμπέλα στο μαγαζί που έγινε:
”Χαράλαμπος Ιωάννου Βοσκόπουλος και Υιός”.
Ήμουν πάντα μαζί του.
Στη Λαχαναγορά, στα ταξίδια, και στις εμπορικές συναλλαγές.
Όμως έβλεπα πως δε μου πήγαινε αυτή η δουλειά.
Από κάτι μπουλούκια που ερχόντουσαν στην Κοκκινιά, είχα ξελογιαστεί και ήθελα να ασχοληθώ με το θέατρο.
Γύρω στα 15 δεν άντεξα και του το είπα.
Περίμενα πως θα με σφάξει.
Θεατρίνος ο γιος του Λαχαναγορίτη;
Και τότε μου λέει:
”Πάμε”.
Και χωρίς να ξέρω για πού τραβάμε,με πηγαίνει στο Εθνικό Ωδείο του Μανώλη Καλομοίρη,που είχε και θεατρικό τμήμα.
Τότε είναι που πρωτοβγαίνω από την Κοκκινιά και βλέπω την Αθήνα.
Δε μπορούσα να το πιστέψω.
Στην επιστροφή, μου λέει:
”Για να μη μου παραπονεθείς καμιά φορά, ότι ήθελες αυτό να γίνεις κι εγώ σε εμπόδισα.
”Αυτό μου είπε ο πατέρας μου και τον ευγνωμονώ.
Και κάθε φορά που βγαίνω στη σκηνή, ακόμα και σήμερα που πλησιάζω τα 80 μου χρόνια, τον φέρνω στο μυαλό μου και λέω μέσα μου:
”Κοίτα τώρα…”
Ήταν το δωδέκατο παιδί της οικογένειας Βοσκόπουλου, είχε έντεκα αδερφές.
«Οι γονείς μου ήταν Μικρασιάτες και ήρθαν με τη Μικρασιατική Καταστροφή.
Εγώ γεννήθηκα εδώ.
Εχω όμως και μια άλλη καταγωγή, την λαϊκή καταγωγή της γειτονιάς.
Με μεγάλωσαν με αρχές, δίπλα σε ανθρώπους που δεν ήταν καλλιεργημένοι.
Να φανταστείτε είδα το κέντρο της Αθήνας στα δεκατρία μου χρόνια.
Μέχρι τότε ήμουν στη λαχαναγορά στα Λεμονάδικα.
Εκεί όπου ήταν ο πατέρας μου, ο οποίος κατάφερε, ένας Σμυρνιός πρόσφυγας, να γίνει αφεντικό.
Εκανε μαγαζί στα Λεμονάδικα στον Πειραιά και έγραψε το όνομά του απ’ έξω.
Καμάρωνε πολύ.»
Απο την σελίδα Πρόσωπα…
Καλό ταξίδι Τολάρα!
