«Το Scudetto που κέρδισα με την Ρόμα, με έκανε να νιώσω αξέχαστα συναισθήματα, στην πραγματικότητα, τα νιώθω ακόμα.
Όταν κερδίζεις με την Ρόμα, νιώθεις ότι έχεις πετύχει κάτι όμορφο, γιατί ακόμα και σήμερα οι φίλαθλοι δεν ξεχνούν αυτό το πρωτάθλημα, ακόμη και εκείνοι που δεν έζησαν σε εκείνους τους καιρούς αλλά γεννήθηκαν μετά, έχουν καμάρι για αυτό.
Η Ρόμα σου δίνει συναισθήματα που ξεπερνούν το ποδόσφαιρο.
Το ντέρμπι που νικήσαμε 5-1 την Λάτσιο ήταν ένα ματς για το οποίο είμαι συγκινημένος ακόμα και τώρα.
Ήθελα να σπάσω ένα ρεκόρ πριν τον αγώνα.
Ρώτησα τον Τότι αν υπήρχε παίκτης που είχε πετύχει χατ-τρικ σε ντέρμπι στην ιστορία της Ρόμα, όταν ανακάλυψα ότι δεν είχε συμβεί, σκέφτηκα…
«Θα το κάνω απόψε».
Κράτησα την υπόσχεσή μου.
Ο Φάμπιο Καπέλο ήταν ένας σημαντικός προπονητής για μένα, τον σέβομαι πολύ, από τους καλύτερους για όσα πέτυχε στην καριέρα του.
Φυσικά, μαλώσαμε και δεν τα πηγαίναμε καλά, με έβαλε στις αλλαγές και εγώ, όπως κάθε ποδοσφαιριστής, ήθελα να παίξω, αλλά μπόρεσε να αναδείξει αυτή την υγιή αγωνιστική μανία μέσα μου που με έκανε να αποδώσω τα μέγιστα.
Ως υπηρεσιακός προπονητής έφυγα από την Ρόμα όταν συνειδητοποίησα ότι δεν είχα πια αυτό το συναίσθημα.
Δουλεύαμε με μια πολύ έξυπνη ομάδα που ήξερα ήδη, κάτι που σου κάνει τα πράγματα πιο εύκολα.
Για παράδειγμα, ήταν ο Τόττι, ο οποίος ως παγκόσμιος πρωταθλητής είχε απορρίψει μεγάλες προτάσεις για να μείνει στην Ρώμη.
Ειλικρινά πίστευα ότι άξιζα να μείνω, αυτό μου είπαν, αλλά μετά πήραν άλλη απόφαση, αλλά αυτές είναι επιλογές που μπορεί να εφαρμόσει η διοίκηση.
Είχα την ευκαιρία να επιστρέψω το 2012, με μπλόκαραν, αλλά μετά επέλεξαν τον Ζέμαν και έμεινα στα υπόψιν, μετά με κάλεσε η Φιορεντίνα όπου κάναμε εξαιρετικά πράγματα. Ονειρεύομαι ακόμα την Ρόμα, ποιος ξέρει, αν ο Ρανιέρι έχει πραγματοποιήσει το όνειρό του να την προπονήσει στα 58, έχω και εγώ χρόνια να το πραγματοποιήσω».
Βιτσέντσο Μοντέλα